Elke elektrische kabel kan in principe elektromagnetische interferentie veroorzaken of er onder te leiden hebben vanwege het koppelingseffect. Om elektromagnetische compatibiliteit (EMC) te waarborgen moet een kabel elektrisch zijn afgeschermd. Dit beschermende effect wordt vooral uitgedrukt door de aanwijzing van de zogenaamde optische afdekking van de afscherming. Dit is het oppervlak dat optisch is afgedekt door de afscherming. Wanneer de kabel bijvoorbeeld is voorzien van een koperen folie als afscherming, dan kan worden gesteld dat er sprake is van een 100% afdekking omdat de folie als een buis fungeert. Wanneer de afscherming is gevlochten of omgeven door draden dan heeft dit als voordeel, in tegenstelling tot de folie, dat de afscherming niet wordt beïnvloed door beweging. Echter het nadeel is dat het afgedekte gebied afneemt omdat er een kleine opening is tussen de individuele afschermingsdraden.
 
Voor kabels in lineaire beweging is gebleken dat een gevlochten afscherming met hoge dekking en optimale vlechthoek de beste oplossing is. Aan de andere kant, bij een torsiekabel, is het optimum een afgedekte afscherming op glijdend materiaal. Het beste resultaat met de afscherming biedt een optische dekking van 90%.